ඔබට කවදා හෝ මෙසේ සිතී තිබෙනවාද ? විශේෂයෙන් ජීවිතයේ බොහෝ දුර ගෙවා ආ පසු.... කිසිවක් ඉතිරිව නැතැයි සිතෙන මොහොතක...
ඔබට හුදෙකලාව මං මාවත් දි‍ගේ ඇවිද ගොස් පුරුද්දක් ඇත් ද? අරමුණක් රහිතව......
සිනහව රැඳි තැනෙක විරහව රැදෙනු ඔබ විඳ ඇත් ද ?
අපමණ සාංකාවන් මැද පෙර විඳි සුවඳක් සිහිනෙන් මෙන් විත් හද පෙළද්දී.. යළිත් ඒ අතීතය යන්තමින් හෝ කැන්දන්නට හැකි නම් කියා සිතී ඇත් ද ?
මේ පැන සියල්ලෙහි පිළිතුර ඔව් නම්.. මී‍ට වැඩිමනත් යමක් මෙහි ලිවීමෙහි අර්ථයක් නැත.
මේ සංකල්පනාව ඔබත් මමත් අප දෙපාර්ශ්වයම වෙනුවෙනි.
1 comment:
කොපමණ එහෙම සිතෙන අවස්ථා තියෙනවද? හරිම වෙහෙසක්, තනිකමක්
Post a Comment